ბლოგი — ქალის ცხოვრება მთაში

მარინა ბლიაძე: „ჩემი დილა ჩემს ცხოველებთან ურთიერთობით იწყება“

პროლოგის მაგიერ

სოფელი ციხისჯვარი ბორჯომის მუნიციპალიტეტში მდებარეობს, ზღვის დონიდან 1640 მეტრ სიმაღლეზე, მდინარე შავი წყლის (ბორჯომულას ერთ-ერთი მდგენელი) ნაპირებზე, ბორჯომიდან 41 კმ-ში.

ციხისჯვარი არის ადგილობრივი მნიშვნელობის კლიმატურ-ბალნეოლოგიური კურორტი. სოფელში დგას შუა საუკუნეების არქიტექტურული კომპლექსი: ციხესიმაგრე ციხისჯვარი, ნადარბაზევი და ეკლესია.

 2014 წლის აღწერის მონაცემებით, სოფელში 406 ადამიანი  ცხოვრობს.  აქედან ბერძენი მოსახლეობის წილი შეადგენს 53 %-ს, ქართველების — 36,5 %, სომხების — 5,2 % და რუსების  — 4,4 %.

ჩვენ დავინტერესდით მთაში მცხოვრები ქალბატონებით, ვეწვიეთ სოფელ ციხისჯვარს და გავესაუბრეთ ერთ-ერთ მათგანს, კერძოდ, მარინა ბლიაძეს.

მისი ოჯახი ხუთი წევრისაგან შედგება. ჰყავს მეუღლე, ორი ვაჟი და დედამთილი. შრომობს თავდაუზოგავად. გავესაუბრეთ ქალბატონ მარინას და მანაც სიამოვნებით გვიამბო თავისი ერთი ჩვეულებრივი დღის საქმიანობის შესახებ.

— ქალბატონო მარინა, როგორ იწყება თქვენი დილა და როგორია თქვენი დღე?

-ჩემი დილა იწყება 7-ის ნახევარზე და საკუთარი თავის მოწესრიგების მერე, პირველ რიგში მივდივარ ჩემს ცხოველებთან, რომ გამოვკვებო ისინი. მყავს მსხვილფეხა და წვრილფეხა პირუტყვი. ვცდილობ, მოვასწრო საოჯახო საქმეები და ამის შემდეგ მივდივარ სამსახურში, სკოლაში, ჩემი საყვარელი მოსწავლეების ჯანმრთელობის სადარაჯოზე. შინ დაბრუნებისთანავე ისევ ვუბრუნდები საოჯახო საქმეებს: პირუტყვს წყალი უნდა დავალევინო, ეზოს ყვავილები უნდა მოვრწყა, ახლა უკვე კარტოფილის ამოღების დროა და ნაწილობრივ ამ საქმესაც უნდა მივხედო.

— ქალბატონო მარინა, მარტო როგორ ახერხებთ ამდენი საქმის გაკეთებას?

— რა თქმა უნდა, მარტო ვერ გავუმკლავდები, ჩემი მეუღლე და შვილები აქტიურად მეხმარებიან ოჯახის საქმეების მოგვარებაში.

— როგორ უკეთებთ რეალიზებას ნამეტ პროდუქტებს?

— ადგილზეც მოდიან მყიდველები. მაგ: რძეს და ყველს ხან ადგილზე ვყიდით, ხან ბაკურიანში მიმაქვს გასაყიდად.

— ქალაქში ცხოვრებას თუ ისურვებდით?

— ადრე კი, ნამდვილად დიდი სურვილი მქონდა ქალაქში ცხოვრების, თუმცა ახლა, როცა სოფელში ბევრი რამ კეთდება — არის გარე განათება, ინტერნეტი, გაზი, მოასფალტებული ცენტრალური გზა, სამედიცინო პუნქტი. მოწყობილია სპორტული მოედანი, რეკრეაციული ზონა დასასვენებელი პარკი და ტრენაჟორები ბავშვებისთვის — სოფლად ცხოვრება მირჩევნია..

-და მაინც, თქვენი სოფლის მთავარ პრობლემად რას მიიჩნევთ?

-სოფელში მოსაწყობია შიდა გზები, კარგი იქნებოდა, სოფელს ჰქონოდა საბავშვო ბაღი და აფთიაქი. საბავშვო ბაღში ბერძენი ბავშვები ისწავლიდნენ ქართულ ენას და სკოლაში ქართულ ენაზე სწავლა აღარ გაუჭირდებოდათ.

ამდენად, ძალიან საინტერესო გამოვიდა ქალბატონ მარინასთან საუბარი. წარმატებები ვუსურვეთ მას და დავემშვიდობეთ იმ იმედით, რომ მომავალი შეხვედრისას სოფელს საბავშვო ბაღი და აფთიაქი ექნება და შიდა გზებიც მოასფალტებული დაგვხვდება.

მარიამ ბიჩინაშვილი